zaterdag 16 januari 2016

Plastic tasje versus handgemaakte shopper


Dat onze regering wel eens nieuwe wetten invoert hoef ik je vast niet te vertellen. 
Ook in 2016 zijn er weer een aantal nieuwe wetten door gevoerd. 
Het verplicht eigen risico stijgt met een tientje, je mag je baas vragen of je een aantal uren thuis mag werken, en als hij dan nee zegt dan moet hij daar een gesprek met je over voeren, de top in de zorg mag niet meer dan de minister verdienen (Goh wat erg!) en ga zo maar door. Ook mogen de winkels geen gratis plastic tasjes meer geven. Ik kreeg er ook een mooie uitleg over mét bijpassende posters. Dank u wel overheid! 


Sommige wetten zijn zo betuttelend en laten je haren rechtop reizen, maar het afschaffen van het gedachteloos meegeven van de plastic zakjes vind ik wel een goed plan. Want net als veel andere verkeerde gewoontes is de plastic zak er langzaam ingeslopen. In de jaren 50 was het heel normaal dat elk huishouden een paar boodschappentassen of rieten manden had voor de boodschappen. Ergens eind jaren 60 werden plastic zakken door winkels als extra service naar de klant toe geïntroduceerd en tevens was het een mooie manier om reclame te maken door de plastic zak te bedrukken met het winkellogo. Ik kan hier wel een heel indrukwekkend verhaal gaan houden over de nadelen van de productie van plastic en de nadelen voor het milieu maar ik denk dat we dit allemaal wel globaal weten (en Google anders even, je komt legio van wetenschappelijke onderzoeken tegen) En echt ik ben geen heilig boontje of fanatieke milieu activiste en je zult mij ook zeker nog wel eens betrappen met een plastic tasje, maar een stukje bewustwording van wat je doet kan nooit geen kwaad.


Goed! De winkelier vraagt gemiddeld 0,25 cent zoals men adviseert. Al is de winkelier hier vrij in. Zo betaal je bij de Kruitvat 0,20 cent, bij de H&M 0.10 cent en maken diverse ketens ook verschil tussen een kleine en grote plastic tas. Deze wetswijziging is voor veel winkels ook een inspiratie bron om recyclebare shoppers aan te bieden. Die van de Hema zijn echt leuk ook voor een leuke prijs. Ook de basic vierkante katoenen tasjes zie je met diverse leuke printjes overal opduiken.


En ik zou natuurlijk geen creatieve onderneemster zijn, als ook mijn hersenpan niet begon te borrelen. Maar hoe kan ik een leuke shopper aan bieden die net iets meer kwaliteit heeft, exclusiever is en daarnaast ook nog een fatsoenlijke prijs heeft. Ik maakte eerst een sample, berekende de stof + garen + tijd + overige kosten + BTW en dacht: ja dit is een goed model tegen een nette prijs. 


Waarin onderscheid mijn shopper zich?

  • Hij is gevoerd, dus dubbel van stof
  • Hij heeft diepte in de bodem, er passen drie broden rechtop in
  • De banden zijn stevig vastgenaaid met een kruisstiksel
  • En er zijn er maar één of twee van

En wat kost hij? € 24,95 Wáááát 24,95 hoor ik je zeggen. Dan koop ik wel een plastic zakje. 
Oké ik kan mij jou reactie wel voorstellen. Maar lees nog even verder met mijn rekensom.

Ik ga uit van de richtlijn van de overheid 0,25 per plastic zakje. 
En ik kwam diverse keren tegen dat je gemiddeld 170 zakjes per jaar aanneemt. 
Dat is € 42,95 per jaar per persoon. 
Daar kan je dus bijna twee shoppers van mij aan schaffen. 
Ik zeg verder niets meer, aan jou de keuze.

Ik zeg toch nog iets: naast boodschappen ook ideaal als tas voor de bibliotheek boeken, je haak of breispullen en hij is ook een gewillige decoratie aan je kapstok of nonchalant over de leuning van een stoel.




Geen opmerkingen: