Omdat de herfst mij altijd een verstild gevoel geeft, maar hoho niet somber hoor dit plaatje van de zaaddoos van het Juffertje in 't groen. Symbool voor de cirkel van het leven, alles begint elke keer weer opnieuw
Het volgende gedicht dat ik ook met de doop van onze jongste Davey heb voorgelezen, is van Paul van Vliet en past hier heel mooi bij.
droom kind
droom maar weg op de wind
want jou wacht nog een leven vol zorgen
droom kind
droom maar weg op de wind
maar geloof in het wonder van morgen
als het najaar is gekomen
en het groen heeft meegenomen
is dat niet voor lang
als de natte kale takken
in de winterstormen knakken
wees dan niet bang
onontkoombaar ziin de grote dingen
de seizoenen laten zich niet dwingen
en het jaar dat gaat
in vast regelmaat
zijn eigen gang
droom kind
niemand is ooit in zijn leven
zonder tegenslag gebleven
of tegenwind
niet je dromen die bedriegen
maar de grote mensen liegen
uit angst mijn kind
ook de dappersten zijn weggedoken
ook het sterkste hart is soms gebroken
want ons levenslied
is vol verdriet m`n kind
maar de liefde wint
droom kind weg op de wind
ook al wacht jou nog een leven vol zorgen
droom kind en bij al wat je vindt
geloof in het wonder van morgen
want jij bent een wonderkind...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten