maandag 10 januari 2011

Even Stilstaan?

Ik las net de online nieuwsbrief van onze middelste zoon (vmbo)
Had ik vrijdag al ontvangen per mail,
maar ja te druk,
Het stukje van de schoolpastor vond ik wel even inspirerend,
voor mijzelf, maar misschien ook voor jullie.
Op de plek van God kun je natuurlijk ook de natuur of iets anders lezen.
En nu ga ik gauw weer...:)



Hebt u dat spelletje wel eens gedaan, waarbij je moest proberen om zolang mogelijk niets te zeggen en waarbij degene die het eerst zijn mond opendeed had verloren? Wat was dat moeilijk, want je begon of te lachen, of je wilde de ander uit zijn concentra-tie halen. Hetzelfde gebeurt wanneer er bij een gesprek een stilte valt. Dat vinden we eigenlijk raar, en we horen dan al snel van iemand de opmerking: ―De dominee gaat voorbij‘, waarna het gesprek direct weer doorgaat. Veel mensen hebben een hekel aan stilte. Altijd moet er muziek klinken, en wanneer er twee mensen bij elkaar zijn, moet het gesprek altijd maar doorgaan. Velen van ons voelen zich er ongemakkelijk bij. Het lijkt dan ook net of we niets doen en dat we de tijd verloren laten gaan. En wordt er ook niet gezegd: stilstaan is achteruitgaan?


Het thema van deze week is ―Even stilstaan‖, stilte en rust. We proberen dit thema deze week te benaderen vanuit de positieve kant. Wat kan de stilte ons geven? Wat kunnen wij eraan heb-ben? Na een drukke werkdag is het goed om ook de stilte te zoe-ken. Veel mensen hebben het daar eigenlijk te druk voor, want ook ‘s avonds gaat het leven verder. Dan zijn er weer de sport, de hobby‘s en het internet. Tijd nemen om na te denken over de dag die voorbij is en welke rol jij daar zelf in gespeeld hebt, is er vaak niet bij. Maar juist in die stilte kun je je gedachten laten dwa-len. Dan kun je nadenken over jezelf, je relatie met de ander en je relatie met God.

Ook Saulus heeft in zijn leven een situatie meegemaakt waarin hij moest nadenken over zijn levenswijze (Hand.9:9). Drie dagen lang bleef hij blind en at en dronk hij niet. Deze drie dagen, waarin Saulus nadacht over zijn manier van leven, heeft hem veranderd. In die stilte en de rust kon Gods geest zijn werk doen en maakte van hem een ander mens.

J.M. van Dijk-Zwart (schoolpastor).

3 opmerkingen:

Mayflower zei

Wat een mooie post Jolanda.
Ik moet toegeven dat er maar weinig mensen zijn waarbij ik mij gemakkelijk voel met een stilte, ik denk dat je zo vertrouwd en verbonden met iemand moet zijn om je niet ongemakkelijk te voelen als er een stilte valt.

Naarmate ik ouder word verlang ik steeds meer naar rust en stilte, iets wat ik mij vroeger echt niet kon voorstellen. Maar het is echt een verrijking om eens de stilte op te zoeken.

Lieve groet, Mea

Rozet zei

Hoi Jolanda,

Ik had dit vorige week al bij je gelezen en vervolgens door de drukte (jaja) niet meer gereageerd.
Doe ik alsnog even... ik vond het een mooi stukje en gelukkig heb ik wel geleerd om zo nu en dan de tijd voor dingen te nemen, hoe klein of onbelangrijk ze ook lijken.

Groetjes! Jolanda

- zei

I love quiet times. It is good for the soul!