Dat onze regering wel eens nieuwe wetten invoert hoef ik je vast niet te vertellen.
Ook
in 2016 zijn er weer een aantal nieuwe wetten door gevoerd.
Het verplicht eigen
risico stijgt met een tientje, je mag je baas vragen of je een aantal uren
thuis mag werken, en als hij dan nee zegt dan moet hij daar een gesprek met je over
voeren, de top in de zorg mag niet meer dan de minister verdienen (Goh wat erg!) en ga zo maar
door. Ook mogen de winkels geen gratis plastic tasjes meer geven. Ik kreeg er
ook een mooie uitleg over mét bijpassende posters. Dank u wel overheid!
Sommige
wetten zijn zo betuttelend en laten je haren rechtop reizen, maar het
afschaffen van het gedachteloos meegeven van de plastic zakjes vind ik wel een
goed plan. Want net als veel andere verkeerde gewoontes is de plastic zak er langzaam
ingeslopen. In de jaren 50 was het heel normaal dat elk huishouden een paar
boodschappentassen of rieten manden had voor de boodschappen. Ergens eind jaren 60 werden plastic
zakken door winkels als extra service naar de klant toe geïntroduceerd en tevens was het een mooie
manier om reclame te maken door de plastic zak te bedrukken met het winkellogo.
Ik kan hier wel een heel indrukwekkend verhaal gaan houden over de nadelen van
de productie van plastic en de nadelen voor het milieu maar ik denk dat we dit
allemaal wel globaal weten (en Google anders even, je komt legio van
wetenschappelijke onderzoeken tegen) En echt ik ben geen heilig boontje of fanatieke milieu activiste en je zult mij ook zeker nog wel eens betrappen met een plastic tasje, maar een stukje bewustwording van wat je doet kan nooit geen kwaad.
Goed! De
winkelier vraagt gemiddeld 0,25 cent zoals men adviseert. Al is de winkelier
hier vrij in. Zo betaal je bij de Kruitvat 0,20 cent, bij de H&M 0.10 cent
en maken diverse ketens ook verschil tussen een kleine en grote plastic tas. Deze wetswijziging
is voor veel winkels ook een inspiratie bron om recyclebare shoppers aan te bieden.
Die van de Hema zijn echt leuk ook voor een leuke prijs. Ook de basic vierkante
katoenen tasjes zie je met diverse leuke printjes overal opduiken.
En ik
zou natuurlijk geen creatieve onderneemster zijn, als ook mijn hersenpan niet begon te borrelen. Maar hoe kan ik een leuke
shopper aan bieden die net iets meer kwaliteit heeft, exclusiever is en
daarnaast ook nog een fatsoenlijke prijs heeft. Ik maakte eerst een sample,
berekende de stof + garen + tijd + overige kosten + BTW en dacht: ja dit is een
goed model tegen een nette prijs.
Waarin
onderscheid mijn shopper zich?
- Hij is gevoerd, dus dubbel van stof
- Hij heeft diepte in de bodem, er passen drie broden rechtop in
- De banden zijn stevig vastgenaaid met een kruisstiksel
- En er zijn er maar één of twee van
En wat
kost hij? € 24,95 Wáááát 24,95 hoor ik je zeggen. Dan koop ik wel een plastic
zakje.
Oké ik kan mij jou reactie wel voorstellen. Maar lees nog even verder met mijn rekensom.
Oké ik kan mij jou reactie wel voorstellen. Maar lees nog even verder met mijn rekensom.
Ik ga
uit van de richtlijn van de overheid 0,25 per plastic zakje.
En ik kwam diverse keren tegen dat je gemiddeld 170 zakjes per jaar aanneemt.
En ik kwam diverse keren tegen dat je gemiddeld 170 zakjes per jaar aanneemt.
Dat is € 42,95 per
jaar per persoon.
Daar kan je dus bijna twee shoppers van mij aan
schaffen.
Ik zeg verder niets meer, aan jou de keuze.
Ik zeg toch nog iets: naast boodschappen ook ideaal als tas voor de bibliotheek boeken, je haak of breispullen en hij is ook een gewillige decoratie aan je kapstok of nonchalant over de leuning van een stoel.
Ik zeg toch nog iets: naast boodschappen ook ideaal als tas voor de bibliotheek boeken, je haak of breispullen en hij is ook een gewillige decoratie aan je kapstok of nonchalant over de leuning van een stoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten